Tarih: 26.05.2023 Saat:08:49 Calan sarki:Cigarettes after sex - affection.

  Kendime selam. Bir suredir buralara yazmadim. Kisa ozet gecmek gerekirse okul ve isle ugrasip durdum.

Peki ne degisti de geldim? Yine bir kiz mevzusu.. Bu mevzuyu digerlerinden ayiran birkac belli basli neden var elbette ki. Oncelikle isimlerden baslamak istiyorum cunku unutkanligim son zamanlarda cok ilerledi ve her ne kadar hicbir yazimi simdiye kadar okumamis olsam da bir gun okuma planim oldugundan dolayi, okudugum zaman isimleri hatirlamak isterim. Sinif arkadasim Yunus, Yunus'un aylar once tinder'dan tanistigi Kamilya ve Kamilyanin arkadasi Guzel.

  Yunus,Kamilya ile birkac ay once tinderdan tanismisti. Kiz turkce biliyordu ve guzeldi. Yunus bulusup takildiktan sonra kizin karakterinden bahsetti biraz. Iyi ve terbiyeli bir kiz olarak anlatti. Yani gelip gecici degil. Gel gelelim, bizim Yunus gelip gecici seyler ariyordu. Yunus'umuz gelip gecici iliskilerine devam ederken bu kizdan da bagini koparmadi. Yani tam olarak kopartmadi. Kiz yazinca cevap veriyor gibisinden bir muhabbetleri var. Bir gun kiz yine yunusla bulusmak istemis. Yunus da kabul edip gitmis. Bulusmuslar. Foto cekilmisler. Ben de gorunce dedim ki "arkadasi varsa bana ayarlasin konusalim dil pratigi olsun". Kiz hic soru sormadan tamam dedi ve birini buldu. Yaklasik 6-7 gun sonra bulustuk. Tabii bu bulusma double-date olarak gerceklesti. Kamilya, liseden arkadasi olan Guzel'i getirmisti. Liseden sonraki 2 sene boyunca onlarin da gorustugu ilk zamandi bu. Bulustuk. Bulusma plana gore gitti. Once yuruduk sonra bir yere oturup kahve ictik. Bu surec icinde tuhaf bir yurume pozisyonumuz vardi. Ben, benim yanimda Yunus, Yunus'un yaninda Kamilya, Kamilya'nin yaninda Guzel. Yani bir araya gelip konusmam gereken kizla uzakta kalmistim. Neyse dedim, konusurken ona bakarak cumle kurmaya calistim, yanina gectim vs. bir sekilde bu sorunu cozmeye calistim. Lakin soyle bir tezatlik vardi ortada: nasil oluyorduysa muhabbet benim ve Kamilya'nin arasinda donuyordu. Kamilya en konuskanimizdi. Hem bizimle konusuyordu, hem de 2 yildir gormedigi arkadasiyla arayi kapatiyordu. 

  2-2.5 gundur yasadigim ic sikintilardan dolayi muhakememden suphe etmekteyim; lakin su sekilde bir kaniya vardim istemsizce: Kamilya benimle muhabbet ediyordu. Tamam biliyorum Yunus'un cidden cok bir muhabbeti yok ve kiz belki de bu yuzden ortamda muahbbet edilecek kisilerle konusuyordu. Lakin bu dusunce benim kafami karistirdi. Biz kahveleri ictikten sonra geldigimiz yoldan geri yurumeye basladik. Ilk bulustugumuz yewere gelince ne yapalim diye sorduk birbirimize. Kizlar eve gidecegini soyledi, ben de yunusu yanima alip ders calisacagimi. Yunus taksi cagirip gidelim dedi, kizlar gerek yok dediler; yurumek istediler. Yunus tamam o zaman biz taksiyle gidelim dedi... Adaval. Bu fikirden vaz gecirdim ve yurumeye ikna ettim. Cok rahat yetismis bir cocuk olarak yurume fikri ona pek sicak gelmedi ama topluluga uydu. Yururken muhabbet durumu yine ayni gibiydi. Yalnizca dordumuzun yan yana sigmayacagi kaldirimlarda ben Guzel'in yanina gecmeye calistim ve orda konusmaya calistim. Kizlari metroya birkatik ve biz kafeye gittik. "" sunu da soylemeden gecmeyeyim: vedalasirken Guzel'le tokalastim ve Kamilya'ya da aynisini yaptim, lakin Kamilya arkadasca sarilmak icin one geliyordu. Dedigim gibi kiz cana yakin."" Kafede Yunus'la konusurken soyle bir sey soyledi yunus: "Biz kizla bulustugumuzda bu kadar muhabbet donmuyordu, bugun cok konuskandi." Senin muhabbetin mi var ki konussun kiz dedim( icimden degil yuzune :) ). Yunusla da ders calismadik. Kamilya'dan Guzel'in instagramini istemesini soyledim. Kamilya, Guzel'in instagramini verdi. Takip ettim ve bugun dahil bir geri donus olmadi. Birlikte cekildigimiz bir fotograf vardi onu da atti. Hatta ekleyebilirsem ekleyeyim dursun burda. Hayir amk ekleyemiyorum. Cok basit ama amk Rusyasindaki kisitlamalar yuzunden olmuyor. Neyse. 

  Kafeye gidene kadar ya da kafedeyken ya da ne zaman vardi bu his icimde, ya da var miydi onu bile bilmiyorum ama ben Kamilya'dan hoslanmistim. Cok tuhaf duygularin icine atilmis oldum. Bir yandan sevgi, bir yandan yanlis bir sey yapiyormusum gibi bir ihanet hissi ve bir yandan da hic yakami birakmayan o ofkem. Yunus ve Kamilya bir birliktelik icinde degiller, bu sebepten bu bir ihanet sayilmaz. Oyle degil mi? Yanlis mi dusunuyorum? Suan objektif dusunemiyor olmam cok olasi, bu yuzden dusuncemin arkasinda sert bir sekilde durmayacagim. Gel gelelim kafeden sonraya. Eve geldim ve icim icimi kemirmeye basladi. O kucuk hoslanti cig gibi buyudu. O gece arkadasim Berkay'la biraz dertlestim. Gecenin kalanindan bir hayir gelmeyecegini dusunerek, kahvenin etkisi gecince uyudum. Saat 01:30 sulariydi uyudugumda. Sabah 04:35'te Kamilya'ya sarildigimi gordum ve ruyaya devam etmek istemeyerek yataga kafa atip kaldirdim kendimi. Uyursam yine ayni ruyayi gorurum diye uyumadim. Icimdeki sikinti artmisti. 15 dakika civari bosluga body-hit yaptim. Astim rahatsiz edince de dusa girdim. Dustan sonra namaz kildim. Namazdan sonra ders calistim. Ders calismak biraz zordu. Her 2 soruda bir evi tavaf ediyordum. Saat 8'e yaklasirken disari ciktim. Marketlerin acilma saatine azicik zaman vardi ben de biraz semti turlayayim dedim. He bu arada buyuk kisimlari atladim onlara geri donmek isterim. Evde ders calisirken odev bitince yapacak baska bir sey aradim. Arkadasim ibrahimi aradim ve biraz fikir alisverisi yaptik. (Daha onceki yazilarda bahsettim mi bilmem ama istanbul vize degistirmeye gittigimde iboyla da gorusmustum, aradaki buzlari biraz eritmistik.) Ibrahim'in ilk taktigi "Yunus'u dov kizla arana girmesin" olmustu :)). Benim de aklima gelmisti tabii ama cidden cok sacma ve cocuksu oldugu iin ekarte etmistim bu dusunceyi. Simdi Iboyla birlikte kiza ulasmanin yolunu ariyorduk. Dedim sen Turkiyedesin bir bak bakayim Guzel'in ya da Yunus'un takipcilere bakiliyor mu? Bulamadik ordan. Iboyla kiza ulasamadik. Ama ulastiktan sonraki plani yaptik. Yunus Turkiye'ye gidince kizla iletisime gececektim. Baska da bir sey yapma dedi; Yunus'u urkutme ki kizla arandaki kopru yikilmasin dedi. Hak verdim. Telefonu kapattiktan sonra biraz daha azmettim ve kizin instagramini buldum. Takip attim, kabul etti. Geri donmedi. Bekledim. yine donmedi. Dedim belki tanimamistir. Ben de mesaj attim. Ona da cevap vermedi. Simdi enseyi kararttim iste. Ne olacaksa olsun deyip, butun kopruleri yakmayi goze alip yazmistim oysa ki. Hos, boyle yaptin diye olacak degil ya. Salak samil.

  Yine olmadi bir seyler. Hala icim sikintida. Dun evde durmak zararli diye dusunup cikip yurudum. Disarida da basima cok sacma sanssiz olaylar geldi. Tabii alisik oldugum, hayatimin her zamanki boklugu. Genel olarak hayatimda hicbir sey degismiyor. Hangi farkli yolu denersem deneyeyim, sonuc yine dibe cikiyor. Bu durum elbette ki hayatimin hicbir doneminde guzel olmadi; fakat artik kotu bir sey olunca gecmisin yukuyle birlikte biniyor ustune. Ve bu degismeyen dongu artik cok canimi sIkIyor. 

  Ne zaman bir seyler degisecek diye dusunuyorum. Biraz daha dusunuyorum. Sonra diyorum ki galiba degismeyecek. Cocuklugumdan beri her sey ayni. Sanssizlikalrim, hayatimdaki basarisizliklarim, insan iliskilerim, ... Ben nasil birey olacagim? Cevremdeki dayanaklari cektikten sonra geriye ne kaliyor? Ben ayakta kalabiliyor muyum? Kalmak istiyor muyum? Cevremdeki insanlar hayata da tutunmami sagliyorlar. Bir nevi onlara karsi yukumlu goruyorum kendimi. Hayattan elini ayagini cekmek ya da hayatima son vermek bencilce bir davranis gibi geliyor. Belki de bunlar, yapacagim seyleri yapmaya korkuyroum diye kendime uydurdugum bahaneler. Bilmiyorum. Bilgiye ulasimimi artik cok bulanik goruyorum.

  Genelden cikip, bu son yasananlarla ilgili konusmak istiyorum. Bu olaylar olurkenki aklima gelen dusuncelerden bahsetmek istiyorum. Bu dusunceler genellikle Yunus'a karsiydi ve hic de hos degillerdi. Siddetten cok vahset dusunceleriydi. Adeta olayla alakasi olmayan, sonuca etkisi olmayan, sucsuz birinden cikariyordum ofkemi. Bu durum beni cok rahatsiz etti. Icimde neleri baskiliyorum ben? Olur da bir gun firsat bulur da bu baskiladiklarim disari cikar diye cok korkuyorum. Sevgisizlik ve mutsuzluk beni ne ara bu kadar evriltti? Bu bir bahane degil. Saglikli dusunemiyorum dedim yukaridaki olaylar icin ama bu konuda dusuncem berrak. Suclularin anlayamadigim vahset psikolojisini anlar gibiyim. O tur bir davranis yapmaktan alemlerin Rabbi olan Yuce Allah'a siginiyorum.

  Biraz da gelecek hakkinda konusmak istiyorum. Acikcasi gelecegimi hic parlak gormuyorum. Kendimi yeteneksiz ve zekasiz olarak goruyorum. Bu zekasizlik ve yeteneksizligi, tembelligimin ve umursamazligimin disinda tutarak soyluyorum. Ilerisi icin hic guzel hissedemiyorum. Adeta olacaklari bilir gibiyim. Gecmisimden cikardigim derrsler, gelecegimden bir halt olmayacagini soyluyor.

  Icim hala cok daraliyor. Aglamadan hemen onceki nefes alis verisleri yasiyorum. Ama suratim her zamanki gibi. Ne bir kas fazla oynuyor yuzumde, ne bir eksik. Aglayamiyorum. Aglamak istemekle istememek arasindayim. Aglayinca hicbir seyin cozulmeyecegi dusuncesi, aglamak denilen seyi kokunden sokup atiyor sanki. Yine de icim cok dar. Nefesler yarimdan bile az. Simdi olmek istiyorum. Yok olma arzum, su anda yok. Sonsuz azabi kabullenip olmek istiyorum.

  Icimdeki butun ofkenin bana dogru yoneltilmesiyle olmek.

saat: 09.49